Woher
i kimm, wohi i geh und was mi treibt und wer i bin, i
konns selber kaum versteh. Und manch oana werd moana i spinn.
I kimm daher und spui d'Gitarr und sing: ees Leut, hoits
ei! – ois wia wenn i der Täufer waar! Doch dem
sei Zeit is längst vorbei.
2000
Jahr is dees jetzt her, und vui is gschehng seit dera Zeit.
Vom Täufer redt jetzt kaum no wer, doch i, i hör
sei Stimm no heut: Machts euch gfaßt, Leut, machts euch
klar, oiß werd jetzt anders, oiß werd neu, und
nix bleibt so wias früher war! Dee oide Zeit geht jetzt
vorbei!
Wo
i dahoam gwen bin ois Kind, den bsondern Platz gibts
nimmermehr. I denk jetzt öfter scho ans End, ois
gaab dees Lebn boid nix mehr her, ois waar i für dees
Lebn scho z'oid und z'langsam und kaam immer z'spät. I
fürcht daß mi der Teifi hoid wenn de oide Zeit
vergeht.
Jetzt
kimmt a Zeit, da stellt si's raus woher der Wind waaht, der
uns treibt, und obs auf Sand baut is, mei Haus, und was
mir am End no bleibt. D'Forstleut gehn jetzt durchn Woid,
mit Äxt, de ham a scharfe Schneid; vui Baam san
krank, vui Baam san oid, vui z'oid, sagn‘s, für de
neue Zeit.
Manch
oana sagt: a so a Schmarrn! Aan Fortschritt hats scho oiwei
gebn! Und d'Menschen bleibn wias oiwei warn, dees is doch
koa neus Problem! Der sagt: was wuistn mit deim Gschrei?
Dees mag doch koa Mensch hörn! So schlimm konn dees
doch oiß net sei! Es kimmt wias kimmt und werd scho
werdn!
A
Mo is von a Nazi-Schar daschlagn wordn in a deutschen Stadt,
weil er a Afrikaner war, der wo bei uns nix z'suacha hat!
Manch oana fragt: Was gehts uns oo wenns dem in Afrika
net gfoit? Deutschland ghört uns! – Vui redn jetzt
so und möchtn zruck in a schlimme oide Zeit.
Vui
redn ois taat uns dees oiß ghörn, dees Land, dees
Haus, dees Lebn, und merken erst wenns beidld werdn: Dees
is uns oiß bloß leihweis gebn! Vui sagn jetzt:
egal was kimmt: Zum Umkehrn is's scho spät! Und wer
konn sagn ob d'Richtung stimmt wenn dee oide Zeit vergeht?
Der
Teifi geht am Straßenrand und grinst und reibt si
d'Händ vor Freud und stellt dee Schuidln durchanand am
Weg entlang zur neuen Zeit. Und i steh da und spui d'Gitarr
und sing: ees Leut, hoits ei! – ois wia wenn i der
Täufer waar! Doch dem sei Zeit is längst vorbei.
|